Seyyah Çayyaş

Patika yoldan, en tepeye doğru çıkmaya çalışıyorum. Yürüdükçe çok yorulmuş olduğumu fark ediyorum. Sırt çantamı çıkarıyorum. Sonra doğanın engin dinginliğinde oturmuş, ağaçların dallarına konmuş kuşların cıvıltılarıyla huzur buluyorum. Ardından çayım için ağaçlardan kopmuş kuru odunları toplayıp ateş yakmaya koyuluyorum. Önce toparağı biraz eşeliyorum ve küçük bir çukur açıyorum. Etrafını taşlarla çeviriyorum.Sonra yanımda aşığı da ki dereden doldurduğum küçük demliğime dolduruyor ve ateşi yakıyorum.  Yalnızlık en güzel çayla paylaşılır.Çayım hazır.  Duru berrak demi yerinde olunca. Artık günün en güzel vakti olur ve yanımda getirdiğim kitap çaya eşlik ediyor..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Seyyah Çayyaş

Seyyah Çayyaş